- Passie voor woorden
An Van Paemel schrijft met Dansen op vluchtige noten haar debuut. Een debuut dat bij mij wel het één en ander teweeg bracht. An Van Paemel schrijft ongenuanceerd over de verschrikkelijke toestanden in inrichtingen van die tijd, dat maakt het heel erg confronterend en met momenten zwaarmoedig. Maar naarmate ik vorderde, werd ik steeds meer geïntrigeerd door Dansen op vluchtige noten. Ik werd overrompeld door de diepte en tegelijkertijd pracht van het verhaal, voor ik het wist sloeg ik de laatste pagina om. Dansen op vluchtige noten had misschien wat een moeilijke start, maar kon mij naarmate hoe verder ik raakte toch bekoren.
https://justbooks9.webnode.be/l/dit-is-een-blogbericht-met-afbeeldingen140/
- Het Nieuwsblad
In het nawoord van haar romandebuut ‘Dansen op vluchtige noten’ schrijft de Brugse An Van Paemel dat het verhaal geïnspireerd werd door dat van haar Nederlandse grootmoeder. Dat verhaal begint in de jaren voor WO I, wanneer een jonge Gidia beseft dat ze wil breken met de traditionele rol die een vrouw moet spelen. “Meisjes horen dienstbaar te zijn”, houdt haar moeder haar voor. Zelfs studeren voor onderwijzeres kon niet, ze moest gaan ‘dienen’ bij de rijke mensen. Toch wordt ze verpleegster in een ‘gekkenhuis’.
John Vervoort
- Stoer leesvoer
Dansen op vluchtige noten, een meeslepende en mooie historische roman.
- Kunsttijdschrift Vlaanderen
Recensie door Jooris Van Hulle
http://kunsttijdschriftvlaanderen.be/recensies?id=2401
- Het Boekenrijk
“Dansen op vluchtige noten” is het bijzondere debuut van An Van Paemel, een historische roman waarin thema’s als muziek, psychiatrie en vrouwenrechten centraal staan.
https://hetboekenrijk.com/2022/05/04/dansen-op-vluchtige-noten-an-van-paemel/